الان دانلود

هدف بعدی هکر ها مغز انسان هاست!

هکرهایی که بدون اجازه وارد کامپیوتر شما می شوند، به اندازه کافی بد هستند. هم اکنون دانشمندان نگران روزی هستند که آنها روی مغز شما تسلط پیدا کنند.

سال گذشته، پژوهشگران فن آوری را گسترش دادند که میتوانست با استفاده از افکار انسان یک کامپیوتر را به اجرای دستورات وادارد، صندلی چرخدار را فعال کند و یا حتی از توییتر استفاده کند، همه این اعمال، بدون بکارگیری حتی یک انگشت، قابل انجام بود. اما همانقدر که دستگاههای عصبی پیچیده تر و بیسیم شدند، برخی از دانشمندان می گویند که خطرات “هک مغز” باید جدی گرفته شوند.

Tadayoshi Kohno، کارشناس امنیت کامپیوتری دانشگاه واشنگتن می گوید: دستگاههای عصبی به سرعت در حال رشد و بدعت هستند و مطمئنا تاثیرات فوق العاده ای در آینده خواهند داشت. اما اگر از هم اکنون فکری برای ایمن سازی آنها نشود، ممکن است در پنج یا ۱۰ سال آینده، نتایج این اشتباه بزرگ، جبران ناپذیر باشد.

در حال حاضر، هکرها تمام وقت کامپیوترهای شخصی را می پایند. تصور کنید اگر آنها انرژی نابکار خود را روی دستگاههای عصبی، مانند شبیه سازهای تمرکز عمیق مغز، که برای درمان پارکینسون و افسردگی مورد استفاده قرار میگیرند و یا سیستمهای مغناطیسی که جهت کنترل اندامهای مصنوعی استفاده می شوند، بکار گیرند، چه اتفاقهایی فاجعه باری رخ می دهد.

با توجه به گزارشی که Kohno و همکاران او، نگرانی های خود را در آن با موضوع مغز و اعصاب در تاریخ ۱ ژوئیه منتشر کرده اند، اغلب این دستگاهها خطرات امنیتی کمی همراه خود دارند. اما همانطور که مهندسی عصبی پیچیده تر و گسترده تر، می شود، پتانسیل حملات امنیتی آنها فزونی خواهد گرفت.

Kohno میگوید: کار بسیار سختی است که طراحی سیستم های پیچیده بدون اشکال باشد. هرچقدر دستگاه های پزشکی و خدمات بهداشتی بیشتر و پیچیده تر شدند، چشم پوشی افراد روی اشکالات جزئی آنها بیشتر شده است که همین موضوع ساده می تواند تبدیل به یک خطر بسیار جدی شود. در حال حاضر بیان این خطر ممکن است همانند داستانهای علمی-تخیلی باشد، اما فراموش نکنید ۵۰ سال پیش، سفر به ماه هم اینچنین می نمود.

ممکن است بپرسید، چرا شخصی باید مغز فرد دیگری را هک کند؟ محققان می گویند سوابقی جهت سوء استفاده از کامپیوتر برای ایجاد آسیب عصبی وجود دارد. در نوامبر ۲۰۰۷ و مارس ۲۰۰۸، برنامه نویسان مخرب، با قرار دادن برخی انیمیشن های فلش، در وب سایتهای حمایت از بیماران صرع منجر به خرابکاری شدند، زیرا باعث تشنج در برخی از بیماران حساس به عکس شدند.

brian
دانشمندان می توانند از سیگنال های مغزی جهت کنترل کامپیوترها استفاده کنند

Tamara Denning فارغ التحصیل رشته علوم کامپیوتر میگوید: اینکار در ۲ زمان متفاوت صورت گرفت. و به معنای این است که برخی از افراد بزهکار هستند و سعی می کنند با استفاده از کامپیوتر سلامتی افراد دیگری را به خطر بیندازند. به ویژه اگر دستگاههای عصبی گسترده تر شوند، خطر این بزهکاران نیز فزونی خواهد یافت.

در برخی از موارد، ممکن است خود بیماران بخواهند دستگاه عصبی خود را هک کنند. بر خلاف دستگاه هایی که برای کنترل اندامهای مصنوعی بکار می روند، (هنوز هم از سیم استفاده می کنند)، بسیاری از شبیه سازهای مغزی در حال حاضر از سیگنال های بی سیم بهره میگیرند. هک کردن این دستگاهها می تواند به بیماران وضعیت خوددرمانی (خود-تجویزی) بدهد، یا ممکن است بتوانند با افزایش فعالیت مراکزی از مغز، دردهای خود را تسکین دهند.

با وجود خطرات فوق، Kohno میگوید: اکثر دستگاه های جدید با تفکر امنیتی ایجاد نمی شوند. مهندسین عصبی صرفا روی سلامت و قابلیت اطمینان و اخلاقی بودن تجهیزات جدید دقت می کنند. اما، گروهی از متخصصان بر این باورند که این دستگاهها ممکن است ربوده شوند و مبادرت به انجام اعمال ناخواسته بورزند. این اولین بار است که در یک مقاله علمی موضوع “neurosecurity” یا ایمنی عصبی توصیف شده است.

Kohno می گوید: به نظر میرسد در اینگونه دستگاهها مسائل امنیتی و حفظ حریم خصوصی بدرستی رعایت نشده اند. جای تعجب است که در این فضا افراد زیادی مشغول به کارند ولی در مورد امنیت آنها فکری نمی کنند.

کوین اتو، مهندس ژنتیکی که در دانشگاه پوردو درباره واسطهای ماشینهای مغزی، مطالعاتی داشته است می گوید که او در ابتدا درباره این پژوهش مردد بود. «اولین بار که مقاله را دیدم، نمی دانستم که آیا باید به عنوان یک چالش با آن موافقت کنم یا نه؟ اما این مقاله حاوی یک استدلال بسیار قوی و فوری بود که این موضوع مهم است و وقت آنست که که مهندسین عصبی با کارشناسان امنیتی کامپیوتر همکاری کنند.»

جاستین ویلیامز (مهندس عصب) از دانشگاه ویسکانسین، که در این تحقیق درگیر نشده است، می گوید: نمی شود گفت که صحبت در مورد مسائل امنیتی هنوز زود است. او تأکید کرد که امروزه انواعی از دستگاه ها موجودند که مستعد حمله هستند، ولی ترس از خطرات آینده، نباید مانع از پیشرفت در این زمینه شود. این نوع از مسائل امنیتی همواره با پیشرفت تکنولوژی مطرح بوده اند.

Kohno میگوید: تاریخ مثالهای زیادی فراهم آورده است. بنابراین ناچارم قبل از اینکه این دستگاهها تبدیل به یک مشکل جدی شوند، درباره اهمیت خطرات امنیتی آنها فکر کنم. شاید بهترین مثال اینترنت باشد، که در ابتدا به عنوان یک پروژه تحقیقاتی انجام شد و امنیت آن به حساب آورده نمی شد. « از آنجایی که ابتدئا اینترنت با تفکر امنیتی طراحی نشده است، از اینرو رفع ضعفهای موجود در زیرساختهای موجود در اینترنت به طوریکه همه اهداف امنیتی را برآورده کند، کار نشدنی ای است». Kohno و همکاران او امیدوارند با مطرح کردن چنین مشکلاتی در جهان دستگاههای عصبی، از بروز مشکلی مشابه اینترنت جلوگیری کنند.

منبع : http://downloadnow-fa.blogsky.com

... جمعه 28 دی 1397 ساعت 09:37

0 نظر

داستان کوچه بمبست

به کوچه ای رسیدم که پیرمردی از آن خارج می شد؛

به من گفت: نرو که بن بسته! گوش نکردم، رفتم.

وقتی برگشتم و به سر کوچه رسیدم؛ پیر شده بودم!

... دوشنبه 24 دی 1397 ساعت 21:57

2 نظر

7 داستان کوتاه اما اموزنده

۱. دو مداد سیاه

از دو مرد دو خاطره متفاوت از گم شدن مداد سیاه‌شان در مدرسه شنیدم.
مرد اول می‌گفت:
«چهارم ابتدایی بودم. در مدرسه مداد سیاهم را گم کردم. وقتی به مادرم گفتم، سخت مرا تنبیه کرد و به من گفت که بی‌مسئولیت و بی‌حواس هستم. آن قدر تنبیه مادرم برایم سخت بود که تصمیم گرفتم دیگر هیچ وقت دست خالی به خانه برنگردم و مداد‌های دوستانم را بردارم. روز بعد نقشه‌ام را عملی کردم. هر روز یکی دو مداد کش می‌رفتم تا اینکه تا آخر سال از تمامی دوستانم مداد برداشته بودم. ابتدای کار خیلی با ترس این کار را انجام می‌دادم، ولی کم‌کم بر ترسم غلبه کردم و از نقشه‌های زیادی استفاده کردم تا جایی که مداد‌ها را از دوستانم می‌دزدیدم و به خودشان می‌فروختم. بعد از مدتی این کار برایم عادی شد. تصمیم گرفتم کار‌های بزرگتر انجام دهم و کارم را تا کل مدرسه و دفتر مدیر مدرسه گسترش دادم. خلاصه آن سال برایم تمرین عملی دزدی حرفه‌ای بود تا اینکه حالا تبدیل به یک سارق حرفه‌ای شدم!»
مرد دوم می‌گفت:
«دوم دبستان بودم. روزی از مدرسه آمدم و به مادرم گفتم مداد سیاهم را گم کردم. مادرم گفت:«خوب چه کار کردی بدون مداد؟» گفتم:«از دوستم مداد گرفتم.» مادرم گفت خوبه و پرسید که دوستم از من چیزی نخواست؟ خوراکی یا چیزی؟ گفتم نه. چیزی از من نخواست. مادرم گفت:«پس او با این کار سعی کرده به دیگری نیکی کند، ببین چقدر زیرک است. پس تو چرا به دیگران نیکی نکنی؟» گفتم:«چگونه نیکی کنم؟» مادرم گفت:«دو مداد می‌خریم، یکی برای خودت و دیگری برای کسی که ممکن است مدادش گم شود. آن مداد را به کسی که مدادش گم می‌شود می‌دهی و بعد از پایان درس پس می‌گیریم.» خیلی شادمان شدم و بعد از عملی کردن پیشنهاد مادرم، احساس رضایت خوبی داشتم آن‌قدر که در کیفم مداد‌های اضافی بیشتری می‌گذاشتم تا به نفرات بیشتری کمک کنم. با این کار، هم درسم خیلی بهتر از قبل شده بود و هم علاقه‌ام به مدرسه چند برابر شده بود. ستاره کلاس شده بودم به گونه‌ای که همه مرا صاحب مداد‌های ذخیره می‌شناختند و همیشه از من کمک می‌گرفتند. حالا که بزرگ شده‌ام و از نظر علمی در سطح عالی قرار گرفته‌ام و تشکیل خانواده داده‌ام، صاحب بزرگ‌ترین جمعیت خیریه شهر هستم.»

عکس لیوان شیر - داستان کوتاه آموزنده بهای یک لیوان شیر

۲. بهای یک لیوان شیر

روزگاری پسرکی فقیر برای گذران زندگی و تأمین مخارج تحصیلش دست‌فروشی می‌کرد؛ از این خانه به آن خانه می‌رفت تا شاید بتواند پولی بدست آورد. روزی متوجه شد که تنها یک سکه ۱۰ سنتی برایش باقیمانده است و این درحالی بود که شدیداً احساس گرسنگی می‌کرد. تصمیم گرفت از خانه‌ای مقداری غذا تقاضا کند. به طور اتفاقی در خانه‌ای را زد. دختر جوان و زیبایی در را باز کرد. پسرک با دیدن چهره زیبای دختر دستپاچه شد و به جای غذا، فقط یک لیوان آب درخواست کرد.
دختر که متوجه گرسنگی شدید پسرک شده بود به جای آب برایش یک لیوان بزرگ شیر آورد. پسر به آهستگی شیر را سر کشید و گفت: «چقدر باید به شما بپردازم؟»
دختر پاسخ داد: «چیزی نباید بپردازی. مادر به ما آموخته که نیکی ما به ازائی ندارد.»
پسرک گفت: «پس من از صمیم قلب از شما سپاسگزاری می‌کنم.»
سال‌ها بعد دختر جوان به شدت بیمار شد. پزشکان محلی از درمان بیماری او اظهار عجز نمودند و او را برای ادامه معالجات به شهر فرستادند تا در بیمارستانی مجهز، متخصصین نسبت به درمان او اقدام کنند.
دکتر هوارد کلی، جهت بررسی وضعیت بیمار و ارائه مشاوره فراخوانده شد. هنگامی که متوجه شد بیمارش از چه شهری به آنجا آمده برق عجیبی در چشمانش درخشید. بلافاصله بلند شد و به سرعت به طرف اطاق بیمار حرکت کرد. لباس پزشکی‌اش را بر تن کرد و برای دیدن مریضش وارد اطاق شد. در اولین نگاه او را شناخت.
سپس به اطاق مشاوره بازگشت تا هر چه زودتر برای نجات جان بیمارش اقدام کند. از آن روز به بعد زن را مورد توجهات خاص خود قرار داد و سر انجام پس از یک تلاش طولانی علیه بیماری، پیروزی از آن دکتر کلی گردید.
آخرین روز بستری شدن زن در بیمارستان بود. به درخواست دکتر هزینه درمان زن جهت تائید نزد او برده شد. گوشه صورتحساب چیزی نوشت. آن را درون پاکتی گذاشت و برای زن ارسال نمود.
زن از باز کردن پاکت و دیدن مبلغ صورتحساب واهمه داشت. مطمئن بود که باید تمام عمر را بدهکار باشد. سرانجام تصمیم گرفت و پاکت را باز کرد. چیزی توجه‌اش را جلب کرد. چند کلمه‌ای روی قبض نوشته شده بود. آهسته آن را خواند: «بهای این صورتحساب قبلاً با یک لیوان شیر پرداخت شده است!»

عکس کیسه سیب زمینی - داستان کوتاه آموزنده سیب زمینی‌های بدبو

۳. سیب‌زمینی‌های بدبو

معلم یک کودکستان به بچه‌های کلاس گفت که می‌خواهد با آن‌ها بازی کند. او به آن‌ها گفت که فردا هر کدام یک کیسه پلاستیکی بردارند و درون آن به تعداد آدم‌هایی که از آن‌ها بدشان می‌آید، سیب‌زمینی بریزند و با خود به کودکستان بیاورند. فردا بچه‌ها با کیسه‌های پلاستیکی به کودکستان آمدند. در کیسه بعضی‌ها ۲ بعضی‌ها ۳، و بعضی‌ها ۵ سیب زمینی بود. معلم به بچه‌ها گفت تا یک هفته هر کجا که می‌روند کیسه پلاستیکی را با خود ببرند.
روز‌ها به همین ترتیب گذشت و کم کم بچه‌ها شروع کردند به شکایت از بوی سیب‌زمینی‌های گندیده. به علاوه، آن‌هایی که سیب‌زمینی بیشتری داشتند از حمل آن بار سنگین خسته شده بودند. پس از گذشت یک هفته بازی بالاخره تمام شد و بچه‌ها راحت شدند. معلم از بچه‌ها پرسید:«از اینکه یک هفته سیب زمینی‌ها را با خود حمل می‌کردید چه احساسی داشتید؟»
بچه‌ها از اینکه مجبور بودند، سیب‌زمینی‌های بد بو و سنگین را همه جا با خود حمل کنند شکایت داشتند.
آن‌گاه معلم منظور اصلی خود را از این بازی، این چنین توضیح داد:«کینه آدم‌هایی که در دل دارید و همه جا با خود می‌برید نیز چنین حالتی دارد. بوی بد کینه و نفرت قلب شما را فاسد می‌کند و شما آن را همه جا همراه خود می‌برید. حالا که شما بوی بد سیب زمینی‌ها را فقط برای یک هفته نتوانستید تحمل کنید، پس چطور می‌خواهید بوی بد نفرت را برای تمام عمر در دل خود تحمل کنید؟»

عکس تابوت - داستان کوتاه آموزنده مرده‌ای در تابوت

۴. مرده‌ای در تابوت

یک روز وقتی کارمندان به اداره رسیدند، اطلاعیه بزرگی را در تابلو اعلانات دیدند که روی آن نوشته شده بود:
دیروز فردی که مانع پیشرفت شما در این اداره بود درگذشت! شما را به شرکت در مراسم تشییع جنازه که ساعت ۱۰ صبح در سالن اجتماعات برگزار می‌شود دعوت می‌کنیم!
در ابتدا، همه از دریافت خبر مرگ یکی از همکارانشان ناراحت می‌شدند، اما پس از مدتی کنجکاو می‌شدند که بدانند کسی که مانع پیشرفت آن‌ها در اداره می‌شده که بوده است.
این کنجکاوی تقریباً تمام کارمندان را ساعت ۱۰ به سالن اجتماعات کشاند. رفته رفته که جمعیت زیاد می‌شد، هیجان هم بالا رفت. همه پیش خود فکر می‌کردند این فرد چه کسی بود که مانع پیشرفت ما در اداره بود؟ به هرحال خوب شد که مرد!
کارمندان در صفی قرار گرفتند و یکی یکی از نزدیک تابوت رفتند و وقتی به درون تابوت نگاه می‌کردند ناگهان خشک‌شان می‌زد و زبان‌شان بند می‌آمد.
آینه‌ای درون تابوت قرار داده شده بود و هر کس به درون تابوت نگاه می‌کرد، تصویر خود را می‌دید. نوشته‌ای نیز بدین مضمون در کنار آینه بود:
تنها یک نفر وجود دارد که می‌تواند مانع رشد شما شود و او هم کسی نیست جز خود شما. شما تنها کسی هستید که می‌توانید زندگی‌تان را متحول کنید. شما تنها کسی هستید که می‌توانید بر روی شادی‌ها، تصورات و موفقیت‌های‌تان اثر گذار باشید. شما تنها کسی هستید که می‌توانید به خودتان کمک کنید.
زندگی شما وقتی که رئیس‌تان، دوستان‌تان، والدین‌تان، شریک زندگی‌تان یا محل کارتان تغییر می‌کند، دستخوش تغییر نمی‌شود. زندگی شما تنها فقط وقتی تغییر می‌کند که شما تغییر کنید، باور‌های محدودکننده خود را کنار بگذارید و باور کنید که شما تنها کسی هستید که مسئول زندگی خودتان هستید.
مهم‌ترین رابطه‌ای که در زندگی می‌توانید داشته باشید، رابطه با خودتان است.
خودتان امتحان کنید. مواظب خودتان باشید. از مشکلات، غیرممکن‌ها و چیز‌های از دست داده نهراسید. خودتان و واقعیت‌های زندگی خودتان را بسازید. دنیا مثل آینه است.

عکس فنجان قهوه - داستان کوتاه آموزنده قهوه زندگی

۵. قهوه زندگی

چند دوست دوران دانشجویی که پس از فارغ التحصیلی، هر یک شغل‌های مختلفی داشتند و در کار و زندگی خود نیز موفق بودند، پس از مدت‌ها با هم به دانشگاه سابقشان رفتند تا با استادشان دیداری تازه کنند. آن‌ها مشغول صحبت شده بودند و طبق معمول بیشتر حرف‌هایشان هم شکایت از زندگی بود! استادشان در حین صحبت آن‌ها قهوه آماده می‌کرد؛ او قهوه جوش را روی میز گذاشت و از دانشجو‌ها خواست که برای خود قهوه بریزند.
روی میز لیوان‌های متفاوتی قرار داشت: شیشه‌ای، پلاستیکی، چینی، بلور و لیوان‌های دیگر. وقتی همه دانشجو‌ها قهوه‌هایشان را ریخته بودند و هریک لیوانی در دست داشت، استاد مثل همیشه آرام و با مهربانی گفت:«بچه‌ها، ببینید؛ همه شما لیوان‌های ظریف و زیبا را انتخاب کردید و الان فقط لیوان‌های زمخت و ارزان قیمت روی میز مانده‌اند!»
دانشجو‌ها که از حرف‌های استاد شگفت‌زده شده بودند، ساکت ماندند و استاد حرف‌هایش را به این ترتیب ادامه داد:«در حقیقت چیزی که شما واقعاً می‌خواستید قهوه بود و نه لیوان، اما لیوان‌های زیبا را انتخاب کردید و در عین حال نگاه‌تان به لیوان‌های دیگران هم بود؛ زندگی هم مانند قهوه است و شغل، حقوق و جایگاه اجتماعی ظرف آن است. این ظرف‌ها زندگی را تزیین می‌کنند، اما کیفیت آن را تغییر نخواهند داد.
البته لیوان‌های متفاوت در علاقه شما به نوشیدن قهوه تأثیر خواهند گذاشت، اما اگر بیشتر توجه‌تان به لیوان باشد و چیز‌های با ارزشی مانند کیفیت قهوه را فراموش کنید و از بوی آن لذت نبرید، معنی واقعی نوشیدن قهوه را هم از دست خواهید داد. پس از حالا به بعد تلاش کنید نگاه‌تان را از لیوان بردارید و در حالی که چشم‌هایتان را بسته‌اید، از نوشیدن قهوه لذت ببرید.

عکس اتوبوس مدرسه - داستان کوتاه آموزنده اتوبوس مدرسه

۶. اتوبوس مدرسه

مدرسه‌ای دانش‌آموزان را با اتوبوس به اردو می‌برد. در مسیر حرکت، اتوبوس به یک تونل نزدیک می‌شود که نرسیده به آن تابلویی با این مضمون دیده می‌شود: «حداکثر ارتفاع سه متر»
ارتفاع اتوبوس هم سه متر بود، ولی چون راننده قبلاً این مسیر را آمده بود با کمال اطمینان وارد تونل می‌شود، اما سقف اتوبوس به سقف تونل کشیده می‌شود و پس از به وجود آمده صدایی وحشتناک در اواسط تونل توقف می‌کند.
پس از آرام شدن اوضاع مسئولین و راننده پیاده شده و از دیدن این صحنه ناراحت می‌شوند. پس از بررسی اوضاع مشخص می‌شود که یک لایه آسفالت جدید روی جاده کشیده‌اند که باعث این اتفاق شده و همه به فکر چاره افتادند؛ یکی به کندن آسفالت و دیگری به بکسل کردن با ماشین سنگین دیگر و .... اما هیچ کدام چاره‌ساز نبود تا اینکه پسربچه‌ای از اتوبوس پیاده شد و گفت: «راه حل این مشکل را من می‌دانم!»
یکی از مسئولین اردو به پسر می‌گوید: «برو بالا پیش بچه‌ها و از دوستانت جدا نشو!»
پسربچه با اطمینان کامل می‌گوید: «به خاطر سن کم مرا دست کم نگیرید و یادتان باشد که سر سوزن به این کوچکی چه بلایی سر بادکنک به آن بزرگی می‌آورد.»
مرد از حاضرجوابی کودک تعجب کرد و راه حل را از او خواست. بچه گفت: «پارسال در یک نمایشگاه معلم‌مان یادمان داد که از یک مسیر تنگ چگونه عبور کنیم و گفت که برای اینکه دارای روح لطیف و حساسی باشیم باید درون‌مان را از هوای نفس و باد غرور و تکبر و طمع و حسادت خالی کنیم و در این صورت می‌توانیم از هر مسیر تنگ عبور کنیم و به خدا برسیم.»
مسئول اردو از او پرسید: «خب این چه ربطی به اتوبوس دارد؟»
پسربچه گفت: «اگر بخواهیم این مسئله را روی اتوبوس اجرا کنیم باید باد لاستیک‌های اتوبوس را کم کنیم تا اتوبوس از این مسیر تنگ و باریک عبور کند.»
پس از این کار اتوبوس از تونل عبور کرد.
خالی کردن درون از هوای کبر و غرور و نفاق و حسادت رمز عبور از مسیر‌های تنگ زندگی است.

عکس روبرت دو ونسنزو - داستان کوتاه آموزنده از روبرت دو ونسنزو

۷. درسی از روبرت دو ونسنزو

روزی روبرت دو ونسنزو گلف‌باز بزرگ آرژانتینی پس از بردن مسابقه و دریافت چک قهرمانی لبخند بر لب مقابل دوربین خبرنگاران وارد رختکن می‌شود تا آماده رفتن شود.
پس از ساعتی او داخل پارکینگ تک و تنها به طرف ماشینش می‌رفت که زنی به وی نزدیک می‌شود.
زن پیروزی‌اش را تبریک می‌گوید و سپس عاجزانه می‌گوید که پسرش به خاطر ابتلا به بیماری سخت مشرف به مرگ است و او قادر به پرداخت حق ویزیت دکتر و هزینه بالای بیمارستان نیست.
دو ونسنزو تحت تأثیر حرف‌های زن قرار گرفت و چک مسابقه را امضا نمود و در حالی که آن را در دست زن می‌فشرد گفت: برای فرزندتان سلامتی و روز‌های خوشی را آرزو می‌کنم.
یک هفته پس از این واقعه دو ونسنزو در یک باشگاه روستایی مشغول صرف ناهار بود که یکی از مدیران عالی رتبه انجمن گلف‌بازان به میز او نزدیک می‌شود و می‌گوید: هفته گذشته چند نفر از بچه‌های مسئول پارکینگ به من اطلاع دادند که شما در آنجا پس از بردن مسابقه با زنی صحبت کرده‌اید. می‌خواستم به اطلاعتان برسانم که آن زن یک کلاهبردار است. او نه تنها بچه مریض و مشرف به مرگ ندارد بلکه ازدواج هم نکرده و شما را فریب داده است.
دو ونسزو می‌پرسد: منظورتان این است که مریضی یا مرگ هیچ بچه‌ای در میان نبوده است؟
مرد می‌گوید: بله کاملاً همینطور است.
دو ونسنزو می‌گوید: در این هفته، این بهترین خبری است که شنیدم.

در پایان امیدواریم این داستان‌ها توجه شما را جلب کرده باشند. در صورت تمایل برایمان بنویسید کدام یک از این هفت داستان کوتاه آموزنده بیشتر از همه شما را تحت تأثیر قرار داد و چرا؟

منبع : downloadnow-fa.blogsky.com

... دوشنبه 24 دی 1397 ساعت 21:09

0 نظر