خبر های league of legends

واکنش های گوارشی، برندگان و بازندگان

"یک تیم برنده و یک تیم از دست می دهد - مانند قانون ورزش ما است."

برای هر بازی لیگ افسانه ها تنها دو نتیجه وجود دارد. یک تیم برنده و یک تیم از دست می دهد - مانند قانون ورزش ما است. مهم نیست که چند نفر از بومرنگ های سیویر ممکن است از بین بروند، حتی این odysseys نود و دویست دقیقه به پایان می رسد. یک تیم موفق به شلیک فلش از طریق تمام 12 حلقه می شود، و از مصائب ما ممکن است نشانگرهای ارزش را بر روی رقبا قرار دهیم. این تیم خوب است این تیم بد است هر دو تیم بد هستند این منطقه بد است این بازیکن بد است من برای آنها دلسردم.

من یک فرد رقابتی هستم. به عنوان مثال، من همیشه تصمیم می گیرم که با شخصی که فکر می کنم در بازی های تخته ای ساده تر از بسکتبال باشد (لطفا به من و دوستان اطمینان داشته باشید). بنابراین من قصد ندارم به ما بگوئیم که دست ها را جمع کنیم و همیشه انجیل مقدس را در مورد بازیکنان بخوانیم (حتی اگر زمان هایی وجود داشته باشد که دقیقا همان چیزی است که می خواهم). اما هنوز بخشی از من وجود دارد که غم انگیز است وقتی که من بعد از یک بازی یا دو بار واکنش های زانو را به تیم ها یا بازیکنان خواندم.

در نهایت، در مورد اینکه آیا تیم شما واقعا خوب است یا خیر، خوب است یا خیر؟ کدام برنده و ضرر را به یاد می آورید؟ و آیا این پیروزی یا بخش از دست دادن است که به یاد می آورید یا اهمیت آن لحظه چیست؟ مانند، بدون نگاه کردن به آن، من فکر نمی کنم که بسیاری از مردم می توانند به من در مورد Counter Logic Gaming پس از 3 هفته از تقسیم تابستانی 2015 به من بگویند. احتمالا، با این حال، می توانید به من بگویید که آنها این تقسیم را به دست آوردند، و این اولین آنها بود، و شاید شما حتی Doublelift مسابقه در اطراف میدان مدیسون میدان باغ را با لبخند عظیم روی صورت خود به یاد داشته باشید.

وقتی که من در مورد پیروزی و از دست دادن در رابطه با بازی های ویدئویی فکر می کنم، متوجه می شوم که من در زمان بسیار دشوار به خاطر نتایج کودکی فکر می کنم. من بخشی از من هستم که مطمئنا اصرار میورزم که حداقل باید همه چیز یا اکثریت آن را به دست آورم - من قدیمیترین از سه برادر بودم و با توجه به اینکه من رقابتی هستم، البته من حق اولویتم را به دست آوردم و برنده شدم . و البته، حافظه یک چیز مبهم و غیر قابل اعتماد است، مانند تلاش برای شمارش چند قطره باران در کف دست شما.

من نتایج خاصی از زمانهایی که ما در برزیل Super Smash بر روی 99 سهام سهام Hyrule Temple بازی می کنیم بازی نمی کنیم، اما به یاد داشته باشید که در ستون مرگ گیر کرده اید (اگر این نقشه را بازی کرده اید، دقیقا می دانید که من صحبت می کنم در مورد) و انجام همه چیز من می توانم برای بازگشت به زمین جامد تر. من به یاد جسد نارنجک های چسبنده بر روی جیمز باند، و من به یاد می کشم چهره Bowser در حزب ماریو.

من به یاد داشته باشید با استفاده از پیراهن من برای کاهش اصطکاک بین دکمه A و B در کنترل N64. البته، برای کمک به برنده شدن، انجام شد. من به یاد دارم کمپینگ لانه برادر من در سطح دایناسور تخم مرغ در Diddy Kong مسابقه پس از روشن بود من نمی خواهم برنده (به خاطر او)، و بنابراین من او را با من می شود. البته، البته، کاملا بی رحمانه بود، و بنابراین کاملا در مورد از دست دادن بود.

اما بسیار شبیه بازی های فصل به طور منظم در بازی های منطقه ای، فوق العاده سخت است برای به یاد آوردن برندگان و بازنده. یا اینکه مسابقات حتی باید اتفاق افتاده باشد. نکته من این است که ما در این مسابقات هفته ای سرمایه گذاری می کنیم - و این درست در هر ورزش خاصی است - اما احساسات یک چیز سریع است که هفته آینده بازنشانی می شود. و پس از آن برخی از زمان مشخص نشده، شما آن را به طور کامل فراموش کرده اید.

من می توانم به شما بگویم که در حال حاضر من نمی خواهم تا حدودی به خوشه ای از تیم هایی که در 3-3 یا 2-4 نشسته اند در جدول رده بندی قرار بگیرند، اما با توجه به اینکه فصل به پایان می رسد، ممکن است این را به خاطر داشته باشم لحظه Froggen واقعا به صحنه بازگشت. یا ممکن است آن را به عنوان بخشی از فصل شکست ناپذیر توسط Team Liquid به یاد داشته باشید یا TSM Split در نهایت خود را مجددا تعریف کرد. 2-4 یا 2-5 مهم نیست تا زمانی که این افتتاح به یک اجرا بزرگتر - مانند اجرا Cloud9 در سال گذشته و یا آنها را در 2015 تابستان. و اگر آن را به یک داستان برای یک داستان تبدیل نمی شود، پس ما آن را فراموش می کنیم. آنچه ما به یاد می آوریم، داستان است.

ماهیت فانتوم این است که ما مجبور هستیم در مورد مسابقات صحبت کنیم چون ما در واقع آنها را بازی نمی کنیم. با این حال برنده شدن و از دست دادن، برای طرفداران یکسان نیست. برای تیم ها یک نتیجه قطعی وجود دارد و مسیری که بابت پیروزی یا از دست دادن شما مرتبط است وجود دارد و در حالی که بسیاری از چیزهای دیگر که رنگ را تجربه می کنند وجود دارد، زمان اغلب شما را به نفع خود انتخاب می کند.

برای طرفداران، این متفاوت است - بیشتر شبیه تجربیاتی است که ما بازی ها را انجام می دادیم. شما یادآوری می کنید که چه کسی با شما بود یا چه کسی برای هر تعداد بازی یا زمان نبود. من همچنان به یاد می آورم که از شبانه روز در تختخواب می گذرد تا Fruitdealer را تماشا کنید اولین GSL Starcraft2 را برنده شوید - فقط من و احتمالا پتو در یک زمان قبل از توییتر با هیچ کس در مورد آن صحبت نمی کنید. هر تعداد از اقلام مواد غذایی و یا نوشیدنی و یا دوستان و یا کرسی هایی که روی آن رنگ می گذارید، این خاطرات وجود دارد، و شما حتی ممکن است بخاطر داشته باشید که در یک تیم سرمایه گذاری کرده اید که به اینترنت متصل شده اید تا برای آنها بحث کنید. هیچکس از شما خواسته است که این کار را انجام دهد - فقط انجام دادید. و شاید در آن زمان، شما زنده بودید، اما با گذشت زمان، این خشم باعث احساسات بسیار خسته کننده و حتی فراموش شده می شود.

این چیزی نیست که بگوییم این مهم نیست. من فکر می کنم که آیا "مهم" است یا خیر، چیزی است که شما تصمیم می گیرید چند ماه یا چند سال بعد باشد. در حال حاضر، طرفداران ما فقط به نیاز ما به کنترل پاسخ می دهند. شما نمیتوانید تیم خود را اصلاح کنید یا بازی را مجددا انجام دهید یا آن را برای آنها بازی کنید، امامیتوانید برای آنها استدلال کنید و به همان ترتیبی که آنها را به نظر میرسد همه چیز بهتر است. یا بدتر از همه برای دیگران من حدس می زنم اگر شما آن نوع از طرفداران است.

واکنش های زانو در همیشه در شروع شکاف های مختلف (و در آغاز رویدادهای بین المللی) شایع هستند. مردم مشتاق هستند تا ببینند که چگونه رسترهای جدید انجام می شوند - تمایل به نقشه کشیدن از اینکه چه کسی خوب است و بد است، به طوری که ما می توانیم به نوعی نظم در اختیار لیگ قرار بگیریم. مطمئنا 0-3 از 100 شروع می شد که افراد آن ها را به خاطر بد بودن یا غلبه بر آن ها انفجار دادند و البته اجرای 3-0 از آن زمان تا کنون خسته شده است. سه هفته زمان بسیار اندکی برای رسیدن به هر نوع نتیجه واقعی در مورد تیم ها یا بازیکنان است، اما بیشتر آن ها در تعصبات قرار دارد که ما برای و یا علیه تیم ها و بازیکنان پیش رو داریم.

به عنوان مثال، با بیشتر معیارها، Huni بهترین بازیکن برتر در لیگ نیست. او بیشترین تلفات را دارد و هر بار که دوربین به او نزدیک می شود، او دوباره مانند یک هویج که تیمش همچنان در یک رشته پیچش زده است، باز می شود. فقط یک نفر وجود دارد تا او را در زمانی که خرگوش گرسنه متوقف می شود به او غلتک. حقیقت این است که وی لیگ را در مرگ می کشد. تیم های خود را در وسط بسته به پایان رسید در سال گذشته، و در سال جاری آنها در حال مبارزه با دروازه. هیچ چیز نشان نمیدهد که او یکی از بهترین بازیکنان لیگ برتر در لیگ است، اما اگر شما از من بپرسید که بهترین لیگ برتر در لیگ است، آیا اولین کسی که به ذهن من می آید را می دانید؟

این هونینی است

و اگر من را در خلق و خوی مناسب - شاید در لذت بعد از ناهار - من حتی ممکن است دفاع از این واکنش روده. این اندازه نمونه کوچک است. او فشار زیادی را به خود جلب می کند. این تیم او نیست! من ممکن است در جزییاتی که او در بلند کردن لوسیان بالا و یا سمت تلپورت که بر روی انتخاب قرار داشت اشاره داشته باشد. من ممکن است به او اشاره کنم که یاسو را انتخاب می کند، چون SKT در گوشه ای از فینال جهان قرار گرفته است.

چند بازیکن وجود دارد که سرگرم کننده تر از هونی هستند، که چیزی است که برای رقابت بسیار سخت تر است. اما در نهایت این چیزی نیست که "خوب" یا "بهترین" باشد. اما من فکر نمی کنم من تنها در این نوع واکنش هستم. شما هنوز هم می توانید جسد خود را بر روی تپه پیدا کنید که در آن آخرین طرفداران تند و تیز هوادار نه تنها ضربه شلاق خود را، بلکه مکانیک واقعی بازی خود را نیز حفظ کرد.

این فوق العاده سخت است که به صورت عینی به یک گفتگو درباره اینکه چه کسی بهتر یا بدتر است، صحبت می کند، اما این دقیقا همان چیزی است که باعث می شود فندک هیجان انگیز باشد. من نمیخواهم مکالمات را به یک دسته از آمار منتقل کنم - در آن هیچ گرما وجود ندارد. من می خواهم بعضی از طرفداران در مورد چگونگی انتخاب این اشتیاق به لحاظ دقیق تر توجه بیشتری داشته باشند، اما این تفاوت از تمایل آنها به توقف است. کل دلیل رقابت CLG و TSM هیجان انگیز بود چرا که کمبود اشتیاق وجود نداشت. مردم دوست داشتند در هر لحظه از یکدیگر متنفر باشند - اگر یک "دشمن" وجود داشته باشد، مطمئنا یک "متحد" وجود دارد و در آن لحظه شما به چیزی بزرگتر تعلق دارید.

مهم نیست چند بار TSM در یک ردیف CLG را شکست داد - همیشه یک طرفدار CLG راهی برای توجیه تیم خود را پیدا خواهد کرد. برای آنها، اغلب آنچه در آینده بود بود. فانتوم به دو جهت تقسیم می شود تا توجه شما را جلب کند. اول، رو به جلو است، به سمت آینده، جایی که تیم شما همه چیز را تصور می کنید. آنها اسطوره ای هستند که هر شب قبل از خواب شما در سر شما ایجاد می کنند، اما آنها همچنین گره ای هستند که قلب شما را به نوعی نهنگ تبدیل می کند که قهرمانان آن را مانند قهرمانان عمل می کنند.

دوم نگاه به عقب است. در اینجا ما در واکنش ها و واکنش ها و واکنش های زیر ریشه داریم. این در اینجا است که پاهای عقب افتاده در مغز شما پدیدار می شود و به شما می گوید که شما بیشتر از آنچه که احتمالا می توانستید داشته باشید می دانستید. یک نوع عجیب و غریب شرم آور وجود دارد که به ریشه کنی برای یک تیم که در نهایت از دست می دهد، وجود دارد و زمانی که دیگر طرفداران پس از از دست دادن شما ضربه می زنند، از شما می ترسند. اما در این لحظات احساس پشیمانی مشابهی را در پی دارد که تیم ها در هنگام شکست از تیم ها باز می گزینند. شاید ما بگوییم هیچ چیز دیگری نمی توانست به گونه ای متفاوت انجام دهد، و تیم ها می توانستند این را هم بگویند، اما واقعیت این است که یک نوع پیش بینی است. آنها آنچه را که در آن زمان می توانستند انجام دادند.

من فکر می کنم به لحظه های بازی من به عنوان یک بچه با بسیاری از علاقه مند است. آنها خاطرات بسیار زیادی دارند - هر دو در صدا و رنگ - و تجربه esports شبیه است. شاید آنچه که نماد آن است کلی از عصر دیجیتال است - فشار و کشش در برابر چه مقدار از زندگی شما مایل به سند است. چقدر زمان را صرف فضای فیزیکی می کنید که با اشیاء فیزیکی ارتباط برقرار می کنید و چقدر در اتریش صرف می کنید، جایی که یک صفحه کوچک به اندازه کافی برای میلیون ها نفر قرار دارد. این یک تجربه از جامعه است و تنها در یک زمان تنها است.

واکنش روده ما به برندگان و بازندگان همیشه به درک ما از جامعه گره خورده است - آن است که من تیم و یا خودتیم، و با ESPORTS، آن است که اغلب دشوار است برای گرفتن سنج دقیق برای بزرگ من تیم است. شما نمی دانید که آنها چه هستند. یا صدایی مثل شما فقط می دانید که ما در این لحظه در وسط داستان هستیم، و بهترین داستان ها پر از واکنش های بزرگ است. قهرمانان وجود دارد و دشمنان وجود دارد و شما اعلام می کنید "این بازیکن بهترین است! این تیم بی نظیر است! ما قبلا یک تیم مثل این را نداشتیم! "این یک داستان است، شماباید باور کنید، فراموش نخواهد شد.